وی که دلم

وای که دلم طاقت دوری نداره تاب صبوری نداره عزیز جونم خاطره ها تورو به یادم میاره منو راحت نمی زاره نا مهربونم تصویر تو تو ذهن آشفته ی من داره دیوونم می کنه عزیز جونم وای که دلم طاقت دوری نداره تاب صبوری نداره نامهربونم هنوزم وقتش نرسیده از حرفات دلگیر بشم بشکنم که به هر حال بدون تو می گیره دلم آرزوی من بودن تو توی خونست گرچه کار تو همیشه بهونست بدون تو میگیره دلم