راز

تو نوشتن و سرورن اگه ناتوون نبودم تو رو از نو می نوشتم تو رو از نو می سرودم تو یک شعر خیلی نابی که سرودنش محاله نمیشه سروده اما اگرم بشه خیال تو یک نثر نا تمومی که نوشتنت همیشه یک کتاب می کنه بر آخرم تموم نمی شه تو یک شعری تو یک نثری توی موندن تو محالی تو یک رازی تویک رمزی یک رسیدن به کمالی اگر هستی من ر و بشناس سایه سرد یک سنگم زبون لال یک قلبمم پای زخمی یک سنگم شبای قدر که تو نیستی می مونه غم تو وجودم می شه اغاز یک گریه تموم بود و نبودمم چه بده بی توتکیدن توی این قوطی بودت تو را از نو ننوشتن تو را از نو نسرودن تو نوشتن و سرورن اگه ناتوون نبودم تو رو از نو می نوشتم تو رو از نو می سرودم