اقاقی

دستای تو جای امنه زیر بارون مثل طاقی اعتماد بازوانت از یه دنیا مونده باقی تو به شکل خلوت من پر جذبه پر رازی تو دو نقطه از یه خطی از ستاره به اقاقی از ستاره به اقاقی یه شکوهی داره داره رستن که نگو یه غمی داره شکستن که نپرس یه هوایی داره حرفات که نگو حصرتی داره گسستن که نپرس خواستن تو خواستن بچگیا نیست تو رو داشتن که به این سادگیا نیست خواستن تو خواستن بچگیا نیست تو رو داشتن که به این سادگیا نیست یه حنا بود یه اقاقی زیر چتر بچگیها دو پریچه که میخواستیم توی خواب خستگیها براشون چه رختا دوختیم براشون چه گیسها بافتیم ما چه خوابی دیده بودیم خواب آب تشنگیها خواب آب تشنگیها رخت اون روز حالا قد ما که نیست حرفی از اقاقی و حنا که نیست داشتن تو حالا ناممکن و دور شعر من هم مثل اون وقتا که نیست خواستن تو خواستن بچگیا نیست تو رو داشتن که به این سادگیا نیست خواستن تو خواستن بچگیا نیست تو رو داشتن که به این سادگیا نیست