جوون مرگ

یه دفه از چه فصلی سبز شدی که تو احساس من قدم بزنی یه خیابون شدم که گهگاهی یه کمی واسه من قدم بزنی یه خیابون شدم که خستگیام کز کنم توی موج دامنِ تو اگه دستم نمی رسه به خودت مست شم از عبور کردن تو مث پس کوچه های پائیزم ریه هام خش خشن ، پُر از برگن سن و سالی نداره رابطه مون اکثر عاشقا جوون مرگن اونقَدَر راه رفتی روی تنم تا به راه رفتنت دچار شدم یه خیابونِ خلوتِ عاشق فکر کردم که لاله زار شدم سنگ فرشام حریص بارونن مث ابر بهار درکم کن باشه روزی یه بار رد شو ازم باشه روزی یه بار ترکم کن مث پس کوچه های پائیزم ریه هام خش خشن ، پُر از برگن سن و سالی نداره رابطه مون اکثر عاشقا جوون مرگن