دیداره جدائی (فت سرا نائینی) (لیو)

روز دیدار جدایی وقت بیداری رسیده مثل گونه های سردت رنگ آسمون پریده نفسهای خسته ی باد توی گوش من می خونن از حصار تنگ دستهات که من و کم کردن از من یاد روزهای گذشته نقش گُنگی از خیاله فکر آرامش کنارت مثله رویایی محاله سایه ای بیگانه از تو خواب تو آغوش شب ها عاشق پُر شور دیروز آشنای دور فردا روز دیدار جدایی لحظه ی خوب رهایی روز پَرواز از سایه ها تا اوج نور و افقهای دوره زیبا ترین ابرها رو دید عمری که با تو پر کشید اما بهار پیش رو فصل عبوره عظم بدرودی به هنگام، عظم فرداهای خوبه عطر کوچه های اسفند رنگ زیبای غروبه روز دیدار جدایی نقطه آغاز راهه سخته امّا چاره ای نیست موندن ما اشتباهه روز دیدار جدایی لحظه ی خوب رهایی روز پَرواز از سایه ها تا اوج نور و افقهای دوره زیبا ترین ابرها رو دید عمری که با تو پَر کشید اما بهار پیش رو فصل عبوره ، فصل عبوره