الهی ناز

باز ای الهه ی ناز ، با دل من بساز کین غم جانگداز ، برود ز برم گر دل من نیاسود ، از گناه تو بود بیا تا ز سر گنهت گذرم باز ، می کنم دست یاری ، به سویت دراز بیا تا غم خود را با راز و نیاز ز خاطر ببرم گر نکند تیر خشمت دلم را هدف به خدا هم چون مرغ پر شور و شعف به سویت بپرم آن که او به غمت ، دل بندد چون من کیست؟ ناز تو بیش از این بهر چیست؟ تو الهه ی نازی در بزمم بنشین من تو را وفادارم ، بیا که جزین نباشد هنرم این همه بی وفایی ندارد ثمر به خدا اگر از من نگیری خبر نیابی اثرم