هرمان

زیبا چرا با ناز و با افسون و لبخندی به جانم آتش افکندی، مرا دیوانه کردی امشب که با ناله ، غمت از دیده می بارد دلم در سینه می نالد ، مرا دیوانه کردی ، مرا دیوانه کردی رفتی مرا تنها به دست غم رها کردی به جان من خطا کردی، مرا دیگر نخواهی اشکی که ریزد ز دیده من آهی که خیزد ز سینه من، رنگ تمنا ندارد تو صبح روشن سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی دیگر به دنیا ندارد، دیگر به دنیا ندارد تو صبح روشن سپیدی بی تو دلم شوری و امیدی دیگر به دنیا ندارد، دیگر به دنیا ندارد