پاکار

غمگین هرشب پکر مریض روی جاده ها نم نمک راه میرم با یه فکر مشغول مست مست با یه پیک مشروب کسی نیست دورم دارم میسپرم به یادم که چرا مجبورم خیس بشم بخوابم یا پاشم گم شم یا باشم بمیرم یا باشمو حقمو بگیرم هی دلم پره مامان دیگه از کارام خستس آبجیم داداشم بابام بد تر نشد که بشه چش توی چشت یه عکس میندازم صاحبش رو بهتر از خودم میشناسم میگن آدم تنها باشه دلگیره ؟! من از توی دلگیر سیر شدم میمیرم راحت میشم ثانیه هایی که با یه ساعت میرن میمیرم همه باهم میگن خدا بیامرزه روحش شاد میمیرم راحت میشم ثانیه هایی که با یه ساعت میرن میمیرم همه باهم میگن خدا بیامرزه روحش شاد دیگه نمیگم حالمو خوب کن چون میدونم هرچی ارزوت بود مرد چشماتو میبینم تو عکسات میبینم ولی لای اشکام تار قرص میخورم .میکشم میخورم ترش میکنم. تا جایی که معدمو بالا میارم خبر نداری منم عالمی دارم بغض پشت بغض بعدش فحش پشت فحش بعدش دود پشت دود همه خواب ولی من بازم بیدارم یاده تو یادمه یادم میمونه یاد بقیه بدم یاد بگیرن ازم عشقو نبینن نشینن قراری رو نچینن الکی ** آه تنمو بالاخره این دنیا انداخت غم غم صبح تا شب بام تو که قرس بالا قبرم واستادی کجا بودی وقتی منو قرصا انداخت لای دست کی ؟ گریه نکن حق حق نکن فاتحه نخون قول بده هرچی هست راجب منو چال کن ولی دیگه فاحشه نمون مامان پسرت خورد شد کوه شد تو دود مرد بابا بخش قرار این نبود میدونم پسر تو فراری نبود یه بدن لاغرو تابوت سنگین به خاطر یه دنیا آرزو رنگی دنیا تونست منو تردم کنه بگو روحش شاد خدا رحمت کنه