سایه

من بی شما بی همنفس واسه شما هر کسی که هست عشقه من و رنگ صفا رنگ حقیقت من موندم و عشقی که بود برای من مثله نفس با این دل ناباورم تنها و بیکس یه سایه یروزی منو تا قصه ها برد چه آسون دلم رو به شهره غصه ها برد توو غربت چشم شما شوقه پریدن از قفس کاشکی می شد باور کنم این آخره عشقه و بس این عشق و این دیوونگی تنها یه قصه ست یه سایه یه روزی منو تا قصه ها برد چه آسون دلم رو به شهره غصه ها برد چنان زه دل رها شدین مثله پرنده از قفس رفتین و بی خاطره تون دلم نبوده یک نفس رفتین و اون گذشته ها برای من یه خاطره ست در این اجاق سرده دل خاکستری مونده و بس یه سایه یه روزی من رو تا قصه ها برد چه آسون دلم رو به شهر غصه ها برد