موجه بیقرار

تو در چشم من همچو موجی خروشنده و سرکش و ناشکیبا که هر لحظه ات می کشاند به سویی نسیم هزار آرزوی فریبا تو موجی تو موجی و دریای حسرت مکانت پریشان رنگین افق های فردا نگاه مه آلوده ی دیدگانت تو دائم به خود در ستیزی تو هرگز نداری سکونی تو دائم ز خود می گریزی تو آن ابر آشفته ی نیلگونی چه می شد خدایا ... چه می شد اگر ساحلی دور بودم ؟ شبی با دو بازوی بگشوده ی خود تو را می ربودم ... تو را می ربودم