بی سرانجام

اگه می ‏شد بمونی، عزیز جونم می‏ شدی اونقده خوب می ‏شدم، تو هم دیوونه ‏ام می ‏شدی مثل ماه مهربون، می ‏ذاشتمت کنج دلم شب و روزم می شدی، چراغ خونه ‏ام می ‏شدی حالا بی تو بی ‏سرانجام بدجوری خسته و تنهام تو شدی شکل نفسهام توی بیداری تو رویام تو رو می ‏خوام، تو رو می‏ خوام، تو رو می ‏خوام اگه مال من بودی، هیچی خرابم نمی‏ کرد غصه از حسودی می ‏مُرد، دیگه آبم نمی‏ کرد اگه می شد تو چشات، همیشه زندونی بشم دیگه هیچ زمزمه‏ ای، اسیر خوابم نمی ‏کرد اگه می شد بمونی، زار و پریشون نبودم مثل ابرای بهار، همیشه گریون نبودم اگه می ‏شد بمونی، پرنده بودم تو هوات اونقده پر می‏ زدم، که جون بگیرم تو چشات