مرهم

قلبم میگه میکروفون رو بردار و تو بخون حالا از همه ی دردات تا مرهم باشه واسه دل شکستت تا نمونی تو پای گله و حسرت میدونی اینو که که یاس از تو داره نقصی گذشته هام مثله تومور مغزی دور و ور منو مثله یه دیوار فرضی میگیرن و میشم مثله یه بیمار مغزی نمیدونم که کی داره تقصیر حوصله ندارم بکنم اینا رو تفسیر وقتی که اشکت چکیده یکی یکی حرفی که تو قلبته بگو به کی بگی داستان منو نمیدونی تو زیر آسمان کبود حالا اون ادم رازدار و صبور واسه ی خونواده پاسداره هنوز گذشته ی منه مثله کتاب داستان به دنبال یه روزی که بتابه آفتاب یه حس میگه به اون روز نزدیکم نزدیک نزدیک تر هر وقت دلم میگیره از همه قلم تو دستمه می نویسم از این که سر سخت باید پای دردا وایسم تا برسم به فرداهای روشن قلبم میگه میکروفون رو بردار و تو بخون حالا از همه ی دردات تا مرهم باشه واسه دل شکستت تا نمونی تو پای گله و حسرت وقتشه که دیگه بخونم و وقت ندم بگم از روزایی که زیر برف یخ زدم مقصدم که به سمت کسب درامد و حالا دیگه ازم رفته طراوت تو پول در میاری و بعد سر کار میبینی جیب شده هم وزن پر کاه فقط خودتی و دورو بر مشکل اون وقت کیه که تو رو بکنه ترو خشکت آره این روزا اوضاع اروم مشتی فردا از سختیا تو بارون اشکی روزی میرسه که بابا مامان پیرن یا مثه پدر من از این دنیا میرن حالا هفت ساله که خالیم پشتم خدا بوده باعث و بانی رشدم خیلی سخته ولی میدونم اینو می تونم هر وقت دلم میگیره از همه قلم تو دستمه می نویسم از این که سر سخت باید پای دردا وایسم تا برسم به فرداهای روشن قلبم میگه میکروفون رو بردار و تو بخون حالا از همه ی دردات تا مرهم باشه واسه دل شکستت تا نمونی تو پای گله و حسرت وقتشه به تو بگم تو بدونی پس یه حرفی که می خونم از درون قلب تو سختیا چگونه من با یه کوه غم رو قلبی که دیگه شیکسته جلو برم خسته و اسیر درد تو مسیر بعد وقتی که کسی نبود و رفیق من سختی یه چیزی که شد نصیب من پس دیگه از این به بعد بذار به تو بگم عزم رو جزم میکنم مثله سرباز اینو بدونین که نیستم قصه پرداز پرواز می کنم به سمت هدف هه پس باخت کسی که به حمله نرفت تا حالا سرنوشت بوده یه داور بد ولی دلیل نمیشه برسم آخر خط حالا خیلی مونده ولی تخته گاز جلو میرم حالا با فکرو مغز باز هر وقت دلم میگیره از همه قلم تو دستمه می نویسم از این که سر سخت باید پای دردا وایسم تا برسم به فرداهای روشن قلبم میگه میکروفون رو بردار و تو بخون حالا از همه ی دردات تا مرهم باشه واسه دل شکستت تا نمونی تو پای گله و حسرت هر وقت دلم میگیره از همه قلم تو دستمه می نویسم از این که سر سخت باید پای دردا وایسم تا برسم به فرداهای روشن قلبم میگه میکروفون رو بردار و تو بخون حالا از همه ی دردات تا مرهم باشه واسه دل شکستت تا نمونی تو پای گله و حسرت