عادت

هرگز نخواستم که تو رو، با کسی قسمت بکنم یا از تو حتی با خودم، یه لحظه صحبت بکنم هرگز نخواستم، که به داشتن تو عادت بکنم بگم فقط مال منی، به تو جسارت بکنم انقدر ظریفی که با یک، نگاه هرزه میشکنی اما تو خلوت خودم، تنها فقط مال منی هرگز نخواستم، که به داشتن تو عادت بکنم بگم فقط مال منی، به تو جسارت بکنم ترسم اینه که رو تنت، جای نگاهم بمونه یا روی تیشه ی چشات، غبار آهم بمونه تو پاک و ساده مثل خواب، حتی با بوسه میشکنی شکل همه آرزو هام، تجسم خواب منی حتی با اینکه هیچکس، مثل من عاشق تو نیست پیش تو آینه ی چشام، حقیره لایق تو نیست هرگز نخواستم، که به داشتن تو عادت بکنم بگم فقط مال منی، به تو جسارت بکنم