لا لا لا لا گله زیره

لالا لالا گل زیره ، بابات دست هاش به زنجیره می گه هرگز نگو دیره که هر روز ، روز تقدیره لالا لالا گل گندم چی اومد بر سر مردم میون آتش افتادیم ، شدیم از روی دنیا گم لالا لالا بد آوردیم ، به نام زندگی مردیم خیانت شکل یاری شد ؛ ز یاران پشت پا خوردیم لالا لالا گل لاله ، حریم عشق پاماله سیاهی رنگ هر سفره سر هفت سین هر ساله لالا لالا گل زیره ، بابات دست هاش به زنجیره می گه هرگز نگو دیره که هر روز ، روز تقدیره به نام عشق و آزادی ، غم این خلق می خوردند ولی با دست خود ما را به قربانگاه می بردند کجایند آن همه دلسوز در این هنگامه ماتم که رفتند و رها کردند من و ما را به حال هم لالا لالا گل مریم ، شکسته حرمت آدم شدیم آواره عالم ، چرا تشنه به خون هم لالا لالا گل زیره ، بابات دستاش به زنجیره می گه هرگز نگو دیره که هر روز ، روز تقدیره رهایی ریشه ی ما بود ، همه اندیشه ی ما بود ولی در آن روی سکه تبر بر ریشه ما بود گل و گلدون و گل خونه شده امروز یک ویرونه سر فواره ها خونه ، ببین مردن چه آسونه لالا لالا گل لاله ، حریم عشق پا ماله سیاهی رنگ هر سفره ، سر هفت سین هرساله لالا لالا گل زیره ، بابات دستاش به زنجیره می گه هرگز نگو دیره که هر روز روز تقدیره لالا لالا گل زیره ، بابات دستاش به زنجیره می گه هرگز نگو دیره که هر روز روز ، تقدیره لالا لالا گل زیره ، بابات دستاش به زنجیره می گه هرگز نگو دیره که هر روز ، روز تقدیره