طناز

طناز من، ای ناز من، ای ناز باز از تو میگم تو شعر و آواز باز با هم می خندیم، باز با هم می رقصیم اما نه به این ساز، اما نه به این ساز طناز من، ای ناز من، ای ناز باز از تو میگم تو شعر و آواز این زندگی این جور نمی مونه عشق من ازم دور نمی مونه صاحب داره دنیا همه کاراش این جوری که ناجور نمی مونه این جوری که ناجور نمی مونه دنیام که به تاریکی شبهاست تو چشمای من اشک یه دریاست آخ اونچه منو زنده می ذاره عشق تو عزیز و عشق فرداست عشق تو عزیز و عشق فرداست گفتم که خدا عزیزترینه نازش بکشیم که نازنینه باز رد می شه ابر پاره پاره مهتاب میاد و ماه و ستاره مهتاب میاد و ماه و ستاره طناز من، ای ناز من، ای ناز باز از تو میگم تو شعر و آواز باز با هم می خندیم، باز با هم می رقصیم اما نه به این ساز، اما نه به این ساز