آواز با چکامی از مرتضا کیوان

نکند موسم سفر باشد ساربان خفته و بی خبر باشد بوی باران تازه می آید ، بوی باران تازه می آید نکند بوی چشم تر باشد ، نکند بوی چشم تر باشد سخنی از وفا شنیده نشد ، سخنی از وفا شنیده نشد نکند گوش خلق کر باشد ، نکند گوش خلق کر باشد نکند عشق در برابر عقل ، نکند عشق در برابر عقل دست از پای درازتر باشد ، دست از پای درازتر باشد نکند پرده چون فرو افتد ، نکند پرده چون فرو افتد داستان ، داستان زر باشد زیر این نیم کاسه های قشنگ ، زیر این نیم کاسه های قشنگ نکند کاسه ی دگر باشد ، نکند کاسه ی دگر باشد نکند آن که درس دین می داد ، نکند آن که درس دین می داد از خدا ، پاک بی خبر باشد هم چو سرو ، ایستادن در این باغ نکند پاسخش تبر باشد نور کیوان ، نور کیوان در آسمان شب نکند پوچ و بی ثمر باشد