بوته چین

ای مه من ، ای بت چین ، ای صنم لاله رخ و ، زهره جبین ، ای صنم تا به تو دادم دل و دین ای صنم بر همه‌کس گشته یقین ای صنم من ز تو دوری نتوانم دیگر وز تو صبوری نتوانم دیگر { بیا حبیبم بیا طبیبم }2 هرکه تو را ، دیده زخود ، دل برید رفته زخود ، تا که رخت ، را بدید تیرغمت ، چون به دل ، من رسید همچو بگفتم ، که همه‌کس شنید من ز تو دوری نتوانم دیگر وز تو صبوری نتوانم دیگر { بیا حبیبم بیا طبیبم }2 ای نفس ، قدس تو ، احیای من چون تویی امروز مسیحای من حالت جمعی تو پریشان کنی وای به حال دل شیدای من من ز تو دوری نتوانم دیگر وز تو صبوری نتوانم دیگر { بیا حبیبم بیا طبیبم }2