فاصله سکوت

تو سکوتو معنی کردی وقتی فریاد بی اثر بود وحشت ِ موشک و باروت تیتر ِ تازه ی خبر بود تو به ما فهموندی گاهی میشه توو قفس رها بود میشه از ستاره رد شد توی ِ اوج بی ادعا بود بعد ِ تو ترانه پژمُرد صحنه خالی از صدا شد خورشید از مشرق غروب کرد بغض ِ تو گریه ی ما شد تو پُر از حادثه بودی وقتی دنیامونو خواب بُرد یه چیزی مثل ِ یه لبخند توو شب ِ تنهاییمون مُرد بین ِ ما فاصله کم بود اما دستامون جدا شد کی می فهمه درد ِ ما رو؟ وقتی به سایه خدا شد ما نبودیم ما ندیدیم درد ِ تو که دیدنی نیست تاریخو خوندیم و مُردیم این‌همه زخم خوندنی نیست...... تو پُر از حادثه بودی وقتی دنیامونو خواب بُرد یه چیزی مثل ِ یه لبخند توو شب ِ تنهاییمون مُرد ...