استثنا (فت اندیش)

ورس 1 به نام اون خدای بالا و روزای خوب // همه چی تو شعاع نور // سگ دو واسه یه تیکه نون ام ، گل و بلبل مملکت // وقت تحریم حمله کرد هر کی تومون چپه کرد // ما که بیرون در به در از ناچاری پس یه گوشه لش // سیگاره گُر شده و فیتیله تهش خسته مغز گشتو مرغ گرون محض ، بدون مرز // نداریم ترسی از گشنگیو پول قبض چون عادت کردیم ما // طاقت کردیم ما شیشه های الکلو میرم بالا قلوب قلوب // شکل زندگیم قشنگه از بیرون تپل مپل نیستم مثل بعضا // فاز لاتی عزت زیاد روی لباسم خط چشم // رومه هر جا صد تا چشم ساختم خوب از بدترین // و واسادم لا برترین شهر من نفس بکش // سهممو ازت بدش من هنوزم شاکیم هم از خودم هم اجتماع // تهرانو دارم میبینم از بالا تو ارتفاع کروس کنار بیا با هر چی درد توی سینس // فشار بیار به پات چو تک سوار بی اسب نگام به سمت خط صافه توی جاده // دلم یه کوه غصه از گذشته ساخته دنباله جاییم تو رودا ماهیم // بی اسمو ماهیت همیشه جاریم بشو تو با من همسفر // بخر به جون تو این خطر ورس 2 آبجو توی دستمه یه مسته لمسه مسخره // یه خسته از همه با خنده میگه بستمه کی عینه من ، لال بین جمع // سخت مثه سنگ سفت غول اما خم تو تو فکرت چی ای ها // از دنیا چی میخ*** بزنی قِل لا جی جی ها // بشین ببینی چی میاد ببین نه بچم // نه فکر فتح پرچم مثه تاو ***سه چند تا گوش // سر شناسو چند تا گوشت زل بزن به چشمام // نیست غرور اشباع پلکاتو رو هم بذارو // بعد تا 10 بام بشمار صاف و ساده عینه خاک // یه تک مسافر توی رات این حجم دیده هاست // که میشه فرق بینه ما مفته حرفا پشت سرم // من یاد گرفتم گوش ندم حول دادیو توش نرفت // چون منبعد ملت پشتمن با دست گذاشتم خشتم // یه نسلو من نوشتم جون دادم به سبکت بی شک // پس یه جور فرشتم