کسی رو ندارم

تو دنیایِ من هیچکسی جز تو نیست منم با یه خونه بدونِ اُتاق همه صورتَم خیسِ گریه ست بزار همینجوری تاریک بمونه اتاق از این خونه ی لعنتی خسته اَم مَن افسُردَم اَز وَقتی عاشِق شُدم جایِ زِندِگی تویِ آغوشِ تو دارَم زِندِگی می کُنم با خُودَم من حتی واسه درد و دل کردنم کسی رو ندارم که درکم کنه منُ عاشق شدم عاشق اون کسی که هرلحظه می تونه ترکم کنه من حتی واسه درد و دل کردنم کسی رو ندارم که درکم کنه منُ عاشق شدم عاشق اون کسی که هرلحظه می تونه ترکم کنه من عاشق شدم عاشق اون کسی که اصلا نمیدونه چی می کشم کسی که به من بی توجه شده که حتی نمی فهمه دلتنگشم از این خونه ی ساکت و این اتاق از اون که بهش خیلی وابسته ام از این حس تنهایی لعنتی از اینکه نفس می کشم خسته ام من حتی واسه درد و دل کردنم کسی رو ندارم که درکم کنه منُ عاشق شدم عاشق اون کسی که هرلحظه می تونه ترکم کنه من حتی واسه درد و دل کردنم کسی رو ندارم که درکم کنه منُ عاشق شدم عاشق اون کسی که هرلحظه می تونه ترکم کنه