تکیگاه (فت علیرضا بلوری)

با مهربونی دستای گرمتو میگیرم چشمات که بارونه دلم میلرزه میمیرم تو این شب تاریک چراغ خونه ی من باش دلگیرم از دنیا پناه شونه ی من باش دنیای ما با اینکه میدونم بیرحمه دلگرم از اینم که یکی حرفامو میفهمه تو از خودت گذشتیو به من نفس دادی با غصه هام شکستیو با خنده هام شادی این زندگی بی تو برام مثل جهنمه یک لحظه از تو بگذرم دنیا پر از غمه چطور فراموشت کنم، فکر تو با منه اینده ی این خونه با عشق تو روشنه هر لحظه بی تو قصه ی تنهاییو درده وقتی نباشی زندگی چه ساکتو سرده کی مثل تو میتونه با من مهربون باشه کی بهتر از تو با دل من همزبون باشه دنیای ما با اینکه میدونم بیرحمه دلگرم از اینم که یکی حرفامو میفهمه تو از خودت گذشتیو به من نفس دادی با غصه هام شکستیو با خنده هام شادی این زندگی بی تو برام مثل جهنمه یک لحظه از تو بگذرم دنیا پر از غمه چطور فراموشت کنم فکر تو با منه اینده ی این خونه با عشق تو روشنه