جانه مار

جان مار مره نده محمود آباد(مادر عزیزم مرا به عاشق محمود آبادی-شهری در استان مازندران-نده) عاشق کنه دادو بیداد_(عاشق سرو صدا میکنه) جان مار مه دل درونه ترکنه(مادر عزیزم دلم از درون داره پاره میشه) جان مار مره نده به آملی همه با کلاس خیلی عالی جان مار مه دل درونه ترکنه جان مار مره نده به آفریقا همه سیو و بد نما(همه سیاه و بدنما هستند) جان مار مه دل درونه ترکنه جان مار مره نده به بهنمیر دارنی بخر نارنی بمیر(پول داشته باشی میتونی لذت ببری ولی مالی نداشته باشی باید بمیری) جان مارمه دل درونه تر کنه شکار شوکا بوردمه شوکا وره داشته(به شکار آهو رفتم دیدم آهو بچه داره) مه دل غصه داشته(به خاطر همین گلی غمگین شدم) خواستگار دلخواه بوردمه دلخواه نومزه داشته(به خواستگاری دلبرم رفتم دیدم شوهر داره) مه دل غصه داشته(باز غمگین شدم) به هر دری در بزومه قفل و بسته داشته(هر دری رو کوبیدم قفل داشت و به رویم بسته بود) مه چش برمه داشته(چشمم پر اشک شد) شکوفه دار لو بوردمه کتر خنه داشته(رفتم بالای درخت پر شکوفه دیدم کبوتر خونه داره) مه دل غصه داشته وقتی وره پر هدامه بال شکسته داشته(وقتی پرنده را به پرواز درآوردم دیدم بالهایش شکسته است) مه چش برمه داشته کیجا شه روسری ره زیل دوسه(دختر روسریش را محکم بست) آخ مه نسا درنه خار کیجا درنه(دوستم نسا داره میاد دختر خوبیه داره میاد) کیجا شه کمره زنجیر دوسه(دختر به کمرش زنجیر بست) آخ مه نسا درنه خاره کیجا درنه آخ مه نسا درنه خاره کیجا درنه مه دل بخواه درنه(معشوقه ی من داره میاد) خشگل کیجا درنه(دختر خوشگله داره میاد) خدا من نخامبه آروم بانوره(من اورا دوست ندارم) خدا من نخامبه دختره عموره(خدایا من دختر عمو را دوست ندارم) همه گویند دخترعمو جوونه فیروزه جان(همه میگن ک دختر عمویم خوشگله ) گل نشکفته ی مازندرونه فیروزه جان فیروزه نکائی بهشهری بیه فیروزه جان اشون تا سوایی مه پلی دیه فیروزه جان(دیشب تا صبح پیشم بود فیروزه ی نازنینم) ته هیکل قربون هسه 2 متری(فدای هیکل دو متری تو بشم) من و مه رفقونه دلره بوردی(دل از من و دوستام بردی) هرکی گنه نوریمه(هر میگه بچه نورم-شهر نور- ) بیه درون بوینم(بیاد درون میدان ببینم-برا رقصیدن ) سالار داش مشتیمه بیه درون بوینم