کجا بود که با تو گریه کرد کسی که آرزو نداشت تموم آرزوش تو بودی کجا بود که عاشق تو شد کسی که مثل آیینه بود کسی که روبروش تو بودی کجا بود کسی که مرده بود دوباره با تو زنده شد کسی که مثل تو ندیده کجا بود که بخت او رسید به گریه ای که خنده شد به خنده ای که از لب تو دیده می سوزد تنم ترانه ای به خاطر تو بر لبم بهانه ای به یاد عشق تو شوم تو را کجا صدا کنم بگو آه از بی کسی به داد این دل شکسته می رسی به پای این غرور خسته می رسی تو را کجا صدا کنم بگو کجا بود که با تو گریه کرد کسی که آرزو نداشت تموم آرزوش تو بودی کجا بود که عاشق تو شد کسی که مثل آیینه بود کسی که روبروش تو بودی می سوزد تنم ترانه ای به خاطر تو بر لبم بهانه ای به یاد عشق تو شوم تو را کجا صدا کنم بگو آه از بی کسی به داد این دل شکسته می رسی به پای این غرور خسته می رسی تو را کجا صدا کنم بگو می سوزد تنم ترانه ای به خاطر تو بر لبم بهانه ای به یاد عشق تو شوم تو را کجا صدا کنم بگو آه از بی کسی به داد این دل شکسته می رسی به پای این غرور خسته می رسی تو را کجا صدا کنم بگو