دانشگاه

با شال گردن از همه زیباتری حق داری دنیا رو زمستونی کنی بارون و رو چترت گرفتی می بَری هر جا دلت می خوادو بارونی کنی تا بغض می کنی شبیه جمعه ها انگیزه می دی شهر حزن آلود شه با هر کسی می گی و می خندی ولی هر بار شاید یک نفر نابود شه زیبایی و برای هم کلاسیات دیوونگی یه حس تکراری شده استادها و هم کلاسی هات هیچ با تو یه دانشگاه سیگاری شده می خوابی و بی خواب می شن شاعرا این لوس بازی های شاعرانه نیست این بسته های قرص خالی شد نخواب نزدیک این ویرونه داروخانه نیست