هیاهو

هنوزم دستای گرمت جای امنی واسه گریه ست تو قشنگی مثل بارون من دلم پر از گلایه ست هنوزم تو این هیاهو توی این بغض شبونه منو گنجشک های خونه دیدنت عادتمونه پشت پنجره هنوزم چشم به راهت میشینم ای که بی تو خودمو تک و تنها میبینم ما دو تا پنجره بودیم گفتی که باید بمیریم دیوارا همه خراب شد ولی ما هنوز اسیریم ما هنوزم مثل مرداب مست اینه ی کویریم ما همونیم که میخواستیم خورشیدو با دست بگیریم گریه هام حروم شدن کاری بکن چشم من بیا منو یاری بکن وقتی که به تو رسیدم هنوزم اهو نفس داشت هنوزم چلچله انگار تو چشاش غم قفس داشت غزل اگه گریه نمیکرد تو شبای بی چراغی منو تو هم قصه بودیم از ستاره به اقاقی حالا اما دیگه وقت رفتنه جاده اسم منو فریاد میزنه حالا من موندمو یاد کوچه های خاکی و خیس یاد خونه ای که دیگه خیلی وقته مال ما نیست اگه خاموشمو خسته اگه ازتو دور دورم تکیه کن به من غریبه من یه کوه پر غرورم پشت پنجره هنوزم چشم به راهت میشینم ای که بی تو خودمو تک و تنها میبینم