نپرس از من چرا تب کرده چشمات خدا می دونه دلسوزی نمی خوام نیا نزدیک من واگیر داره تب بی تابی ِ تلخ ِ نفسهام می دونم درد ِ دل خوبه ولی من نمی خوام رو شه دستم پیش ِ مردم چه می دونی چه دردی داره عادت به حرف و طعنه ها و نیش ِ مردم برو این خونه جایِ هردومون نیست بذار با درد ِ هر روزم بمیرم شنیدم گریه زخمو می سوزنه می خوام وقتی که می سوزم بمیرم تموم شد دوره ی عشق من و تو به این زودی باید از هم جدا شیم من و تو عاشقِ همدیگه بودیم ولی قسمت نشد همخونه باشیم
