زیره نوره مهتاب

من از حمله به مغز تو لذت می برم گوش مردمو به هیپ هاپ پیوند می زنم من نه آلت پریشم نه افسرم خوب ولی تو موتور مغزم دست بردم من فازم با تو فرق داره نه بچه خورم نه ضعف دارم نه می ذارم هر شب پا تو سیاره نه ادعا داریم الکی رستم دستانیم زندگیمون یه فیلمه کس خندس دایی آ با تیریپم حال نمی کنی میگی عاقلی میوه رو کال نمی خوری نه هیچ کدوم از میوه های زندگیم نرسید به زندگی را نداره دل بدیم بعد این آروم زیر نور مهتاب زندگی مرده ؟ به تخم مرغ توی یخچال من دار و ندارم پای رپ شد آتیش خور تو هنو فازت اینه چطوری بکنی لاتیش پر ؟ من مثه مرد می جنگم عقب نمیرم عقب نمیرم نه عقب نمیرم صد دفه م زمین بخورم ادب نمیشم ادب نمیشم نه اصلا ادب نمیشم من به حسودای دور و ورم لقب نمیدم لقب نمیدم نه لقب نمیدم عادت دارم واسه کارم عرق بریزم عرق بریزم انقد نوشتیم که قلم عضلانی شد دنیا خوابیده جلوم با عضلاتی شل منم اصلا نمی کنم آدم حسابش خودکارم دافمه شب خوابم کنارش من دردای دلم از چار خط شعر یه سه چار تا قافیه خیلی بیشتره من از یه قطار طویلم در به در ترم هر چی میرم جلو میشم خسته تر فقط ما مثه مرد می جنگیم عقب نمیریم هه حرص نمی خوریم کچل نمیشیم ما می خوایم اول ایرانی بعد هیپ هاپی باشیم تو باز واسه ما بودن خودتو می شکافی داشی بازم از زندگیم گفتم تشتکا پرید ما لش تر از شماهای هشت برابریم بازم نور مهتاب صاف تابید به من اینجا ته خطه مغزت پاشید به سقف نه من مثه مرد می جنگم عقب نمیرم عقب نمیرم نه عقب نمیرم صد دفه م زمین بخورم ادب نمیشم ادب نمیشم نه اصلا ادب نمیشم من به حسودای دور و ورم لقب نمیدم لقب نمیدم نه لقب نمیدم عادت دارم واسه کارم عرق بریزم عرق بریزم