اعتراف

ورس 1 دوباره تنها تو اتاق با چارتا دیوارش ** لش رو زمین و 1 لم رو بالش چشم نلبکی و قرغابه خونه *** عقربه داره از فردا میخونه تیک تاک .. پیاده راه میره ** روی مخم .. بین منو خودم جنگه مشتی با خاطراتم *** میگه تا توی قبرتم من باهاتم جیکو جیک قطره ی بارون ** بیرونم سرحال و از توم یه داغون دیگه نمیزارم تو مسیری پا داش* ** تا دنیا بیاد سمتم اگه که کار داشت اوف چه دود غلیظی بود ** تو مغزم حس کردم مریضی رو اما میکشم اونقدر ببینم آخرش *** تا یا اون منو یا من خواهرش کروس : منو یه جعبه سیگار .. وقتی که در و دیوار ... همه ی شب تا صبح رفیق من بود من بازم وایسادم .. دنیامو پاس دادم .. با همه سختیاش به خم ابرو آخر دیدی تنهایی هی مردو بازم ، زد به استخون این درد ورس 2: ترس و وحشت از گذر ایام ** مغزم درگیر به فکر فردا خاطراتم شد خوره روحم *** دنیا بازم خودشو رو کرد قفلی زدم روی دود دور چراغ ** خط صاف جای دو تا چشام انگار سالهاست این اتاق خالی و راکته *** هیچ صدایی نمیاد کاملا ساکته یه چیزی بم میگه پسر واقع بین باش ** خودتی و خدات پس واقعی باش تو نداری چیزی که بخوای از دست بدی *** پشت کردی به زندگیت از خستگی آره بازنده منم که همه چیشو داده ** یه بی جنم که زنده بودن از سرش زیاده مگه حق نشستی پس بزار بیدار شه *** مشتی جوابت به بندت چی میخاد باشه من یه چهرم حاجی با صد تا نقاب ** تو نمیتونی ببینیش حتی به خواب شبا فکرمو جوییدم و با قصه هام خوابیدم *** اعتراض زندگی زیرت زاییدم کروس : منو یه جعبه سیگار .. وقتی که در و دیوار ... همه ی شب تا صبح رفیق من بود منم بازم وایسادم .. دنیامو پاس دادم .. با همه سختیاش به خم ابرو آخر دیدی تنهایی هی مردو بازم زدم به استخون این درد