پاییزه ساله با'د

دنیای ما اندازه ی هم نیست من عاشق بارون و گیتارم من روزها تا ظهر می خوابم من هر شب و تا صبح بیدارم دنیای ما اندازه ی هم نیست من خیلی وقتا ساکتم ، سردم وقتی که می رم تو خودم شاید پائیز سال بعد برگردم دنیای ما اندازه ی هم نیست می بوسمت اما نمی مونم تو دائم از آینده می پرسی من حال فردامم نمی دونم تو فکر یه آغوش محکم باش آغوش این دیوونه محکم نیست صد بار گفتم باز یادت رفت دنیای ما اندازه ی هم نیست