فصلها

اگه فاصله افتاد اگه من با خودم سردم تو کاری با دلم کردی که فکرشم نمی کردم چه آسون دل بریدی از دلی که پای تو گیره که از این بدترم باشی واسه تو نفسش میره نمی ترسم اگه گاهی دعامون بی اثر می شه همیشه لحظک آخر خدا نزدیکتر می شه تو رو دستِ خودش دادم که از حالم خبر داره که حتی از تو چشماشو یه لحظه برنمی داره تو امید منی اما داری از دست من میری با دستهای خودت داری همه هستیمو میگیری دعا کردم تو روبازم با چشمی که نخوابیده مگه میذاره دلتنگی مگه گریه امون میده مریضم کرده تنهایی ببین حالم پریشونه من اونقدر اشک میریزم که برگردی به این خونه حسابش رفته از دستم شبایی رو که بیدارم شاید از گریه خوابم برد درهارو باز میذارم