برگای زرد

گرام باند ( حامد عبداللهی و مهدی فایتر ) بنام برگای زرد : امشب دوباره شدم دست به قلم / زندگی بی تو یعنی حبس ابد می نویسم تو هر حالی باشم واسه تو که کردی هی دست بسرم حرف منم حقه ، همش چشم ترم سمت یه عکس فقط عکس تویی که دور شدی ازم به دست تقدیر نه ، دست هوس خدایاااا ، چی بوده بین ما / مارو از هم کرده جدا هنوزم عاشقتم بخدا بمون تااااا ، دلم آروم بگیره / بذار بارون بگیره تا که زیر یه چتر راه بریم ما دوتا داری دوباره تو دل میکنی / تو که میگفتی عشق منی شب و روز توی خواب و خیالم باز جلو چشم منی آرزوم شده بودن تو  ، یک بار دیگه دیدن تو تو که بودی روحم و جونم و عمرم و قلبم هنوز توی فکر منی دلم پره ولی حسمه بات ، روح کیش شد و جسممه مات هر جا باشم هرکاری کنم ، اون وسطاش فکرمه جات چرا تو بخندی من بزنم یکسره زار کار دنیا رو ببین داره حال مارو میگیره باز داستان داریم باش ، مارو واس پاسکاریش خواست مبارکه برین دعام هست پشتتون ، وقتی گره میخوره به هم انگشتتون حسودیم میشه یکم غیرتی میشم ، خیلی داره میگذره خوش بهتون جلو چشام بپوشون اون حلقتو ، شبا با کی میشینی میخوری قهوتو نمیگی آه بکشم؟ نمیگی خدا اون بالاست؟ چرا تو روم نمیگیری جلو خندتو؟ من که میگم برو دعام پشت سر توست ، چرا به رخم میکشی اون دوست پسرتو؟ تاحالا شده مث من قفلی بزنی؟ بهم فکر کنی بکنی پوست لبتو؟ هر کار بکنم و برم من هر سمتی ، هر شب تو و صدات تو سرم هستین انقد تورو دوست داشتم هر کی میدید منو فکر میکرد تو همسرم هستی راه می رم رو این “برگای زرد “، توی سرمای شب ، می رم هرجای شهر با یه هدفون و بسته ی سیگار ، آخه مگه میشه بی تو سرپا بشم؟ مخم دیگه بی تو ردی داده ، جای بارون از آسمون سنگ می باره جایی رسوندی منو تنها دلخوشیم اینه : هر زندگی ای یه مرگی داره