شاید

مجید خراطها بنام شاید : چشماتو وا کن، من رو به روتم هنوزم کل دنیا رو نمی‌دم با تار موتم حالا که چشمتو بستی به اشکای من عادت کن یا چشم وا کن دلم خوش شه خودت حالا قضاوت کن شاید چشماتو وا کردی و دیدی دروغ بود هرچی که از من شنیدی کجایی که با این چشمای خیسم ببینی پشت عکسات می‌نویسم شاید از بودن من خسته بودی که تو این عکس چشاتو بسته بودی تو این عکسم چه بد افتاده بودم از اونرور از چشات افتاده بودم