رضا جان

 Milad Rad – Reza Jan رو به تو کردم تنها و بی کس دلم پره ، ولى خالیه دستم با درموندگى اومدم پابوست این دل شکستمو پس نزن اومدم خونت تا حاجت بگیرم در صحن تو سروسامان بگیرم امام هشتمى قربون اسمت الهى واسه قدمگاهت بمیرم رضا جان من واسه تو بیقرارم رخصت بده تا بغضم و ببارم بالاتر از این افتخارى نیست که تو صحن و سراى تو کفشدارم از راه دور اومدم با چشمان ضعیف اشکام به اندازه یه دریاى بزرگه بیا ضامن جان خسته ام باش مگه من از آهوى دشت کمترم